Dag 23: Epinal-Laneuveville

4 oktober 2016 - Laneuveville-devant-Nancy, Frankrijk

Ik heb verplicht nog een halve dag vrij, d.w.z. dat ik niet kan fietsen, dus ga ik maar eens even kijken in de grote Carrefour. Ik haal allerlei lekkere dingen voor het ontbijt en neem me voor om tussen de middag wat te koken: ravioli, een lekkere salade en een paar mooie eendenfilets.
Het smaakt allemaal erg goed, alleen is het wel erg veel. Het vlees eet ik (uiteraard) op, de salade zo goed als en het restje ravioli neem ik mee voor onderweg.
Als ik bij de fietsenmaker kom, ben ik gelukkig snel aan de beurt. Helaas heeft hij geen ander wiel dat geschikt is. Ook het helemaal opnieuw spaken van het wiel is geen optie omdat dat veel tijd kost en ik daarvoor het wiel moet achterlaten.
Ik wil graag vandaag nog verder, dus kies ik voor de reparatie. Dan blijft het risico van volgende debacles met de spaken, maar goed, we zien wel.
Om drie uur zit ik op de fiets en zet ik koers naar het punt om de route weer op te pakken. Ik fiets zonder pauzeren door en kom toch nog aan de 100 km tot dicht bij Nancy.
Onderweg weer lange stukken langs het kanaal. Er zit een stuk bij met zeer slecht wegdek, gras, stenen, etc. Zo slecht heb ik het nog niet gehad. En dat met die spaken. Ik zie het al misgaan. Maar gelukkig gaat het (nog) goed.
Een paar stevige klims zitten er ook nog in, dus het is nog best pittig.
Het laatste stuk van 15 km gaat weer langs het kanaal. Het is inmiddels al gaan schemeren. Het gevaar hier is echter gering, omdat er geen auto's rijden.
Als ik een drukkere weg moet oversteken en blijkbaar verkeerd rijd, wordt ik gewaarschuwd door een vrouw met een hond. Ze wijst me de weg. Als ik vraag of zij een chambre d'hôtes of een hotel weet in de buurt, zegt ze dat die er niet zijn. Wel in Nancy, maar dat is nog 6 km rijden. En het is bijna donker.
Ze biedt spontaan aan dat ik wel bij haar een kamer kan krijgen. Erg vriendelijk.
Ik mag zelfs meeëten en ze biedt aan om me de bezienswaardigheden van Nancy, zoals het Stanislas plein, te laten zien. Ik zeg geen nee, dus rijden we in de auto daar naartoe. Zeer interessant. Ze weet veel over de stad en de architectuur te vertellen. Ik wist niet dat Nancy zoveel te bieden had. Beslist de moeite waard.
Zo wordt het wel een latertje vandaag. Maar zien hoe vroeg ik morgen op pad kom.

Foto’s

3 Reacties

  1. Nelly:
    4 oktober 2016
    Hee wat fijn dat je weer on the road bent en wat leuk dat die aardige vrouw zich zo over je heeft ontfermd :-)

    Maar laat het er alsjeblieft niet op aan komen dat je in het donker moet gaan rijden, we willen je wel heelhuids terug hebben!

    Ik duim voor geen geknapte spaken en als dat toch gebeurt dan voor snelle oplossingen. Heel veel succes weer! Xxx
  2. Jaap peter silvis:
    4 oktober 2016
    Hoi arie, wat een gekloot met die spaken zeg! Ik fiets 20 klm per dag, heb er nooit last van! Mooie verhalen heb je: maar voor je volgende sabbatical: neem een zeilboot, die heeft geen spaken!
    En je schiet nu lekker op, veel suc6 en hart groet jaap
  3. Ruud:
    4 oktober 2016
    Het lijkt wel een thriller met die spaken. Misschien moet je toch maar een stop maken bij een grote fietsenmaker en een nieuw wiel nemen. Wat een gastvrijheid van die vrouw. Echt heel bijzonder!