Dag 5: Campavieja-Mora d'Ebro

Door het een dagje kalm aan te doen ben ik goed hersteld. Het pension is trouwens echt top. Ik krijg voor maar €4 een compleet ontbijt: brood met chorizo, kaas en jam. Vruchtensap en koffie. Top toch?
Als ik afreken blijkt het diner van gisteravond trouwens maar €10 te hebben gekost. Al met al reden genoeg om de eigenaar uitbundig te bedanken (fantastico) en een forse fooi te geven. Deze ervaring is nauwelijks te overtreffen.
Als ik om 9 uur begin aan de tocht van vandaag hoor ik een aanlopend geluid. Ik denk dat het een klein slagje in het voorwiel is, doordat ik de fiets afgelopen nacht in een houten fietsenrek had geparkeerd. Dat blijkt later niet het geval. Het is het achterwiel waar een slag in zit. Ik kijk het even goed na en ja hoor, er is een spaak geknapt. De rest van de tocht zit ik met samengeknepen billen op de fiets, hopend dat er niet nog meer spaken knappen, want die kans is best wel groot met al dat gewicht van de bagage en mijn persoon samen.
Gelukkig gaat het goed en volbreng ik de etappe van 90 km. naar Valderrobres zonder problemen. Daar blijkt echter geen fietsenmaker te zijn.
Onderweg trouwens schitterende landschappen en prachtige stadjes en dorpjes. Vooral Morella is zeer de moeite waard. Zie de foto's.
Het is nog maar 3 uur dus het is verleidelijk om door te rijden naar Mora d'Ebro. Dat is een veel grotere plaats en de kans dat daar wel een fietsenmaker is groot.
Ik besluit om door te gaan. Nog 66 km, vooral afdalen, dus dat moet te doen zijn.
De praktijk is altijd weerbarstiger, dat blijkt wel weer. Op zich is het niet echt zwaar, het is grotendeels weer een "Via Verde", over een voormalig spoortraject. Dus heel relaxt met ca. 2% afdalen. Alleen zitten er tientallen van die tunnels in, waarvan een groot aantal onverlicht. Doodeng, want je ziet echt geen barst. Met mijn piepkleine led-lampje kom ik er toch doorheen, al moet ik de snelheid wel aanpassen.
De natuur is hier overweldigend. Wat een prachtig traject is dit. Als je ooit eens in buurt bent ....
Uiteindelijk arriveer ik in Mora d'Ebro om kwart over 7. Totaal dus 10 uur onderweg geweest vandaag! Ik had niet veel later moeten zijn, want om 19:45 wordt het al donker.
In het eerste beste restaurant bestel ik een cola en vraag ik of er een fietsenmaker in de buurt is. Een andere klant helpt me en zegt dat er een is in het aanpalende Mora Nuevo.
Ik rijd de laatste twee kilometer daar naartoe en boek een kamer in het Hostal vlakbij de fietsenmaker. Hopelijk kan hij mij morgen helpen.
Tel de heldere uren. Dat staat op de gevel van een huis in Elburg waar ik altijd langs kom bij mijn standaard rondje hardlopen daar. Dat schiet mij te binnen als ik aan de hete bak koffie toe ben nadat ik het diner heb genuttigd in het bijna lege restaurant waar ik terecht kwam door het uitnodigende affiche bij de ingang.
Daarop stond dat je een compleet menu, waaronder Paella (eindelijk!) kon krijgen voor €10,50, incl. drankje.
Binnengekomen viel dat dus tegen. 's Avonds serveren ze dat menu niet. Ik besluit toch maar te blijven en te gaan voor de Ensalada Catalana en de Salmon. Blijkt geen verkeerde keuze. Want smaakt voortreffelijk met de halve liter wijn die ik erbij neem.
Ja, tel de heldere uren. Voor mij betekent dat je je volledig bewust bent van wat er op enig moment gebeurt. Welke geluiden (in mijn geval nu: muziek "Make You Feel My Love") , welke mensen zijn er (nu 5 mensen aan twee tafeltjes) , etc. Wees je bewust van wat er om je heen gebeurt. Leef het heden.
Nu klinkt "One More Cup Of Coffee For The Road" van Bob Dylan (en Emmylou Harris). Ik heb de koffie inmiddels op en reken af.
Een fantastische dag.
Hopelijk krijg ik morgen mijn fiets gerepareerd.