Dag 10: Fornells de la Selva-Boadella

20 september 2016 - Boadella d'Empordà, Spanje

Maak je borst maar nat. Wat een veelbewogen dag!
Ik sta voor achten op en begin alles in te pakken en op te ruimen. De tent is nat door het condens, dus ik ben wel even bezig om alles netjes mee te krijgen.
Om een uur of 10 zit ik op de fiets. Ik heb besloten om de tip van de campingmevrouw op te volgen en Girona te gaan bekijken. Het heeft een prachtige historische binnenstad en als je hier in de buurt bent dan moet je het gaan bekijken volgens haar.
Om 10 uur is alles ingepakt en ga ik op weg. Ik ben van plan om in Girona wat te ontbijten. Eenmaal daar aangekomen blijkt het toch allemaal wat gecompliceerder. Het is een heel drukke stad en in het historische centrum is het vergeven van de toeristen. Ook kom ik met mijn fiets niet overal bij. Als ik het echt goed wil doen dan moet ik de fiets ergens droppen en te voet de stad gaan verkennen. Maar daar heb ik eigenlijk helemaal geen zin in. Ik kom tot het inzicht dat je maar een beperkt aantal stedentrips per tijdsinterval aan kunt. Ik heb net zeer uitgebreid Valencia en Barcelona verkend en ik ben een beetje verzadigd wat betreft stadsbezichtigingen.
Ik maak nog een paar foto's o.a. van de kathedraal en van een stuk van de historische stadsmuur en daarna vlucht ik de stad uit en zet koers naar de oorspronkelijk route. Maar daar word ik flink verrast. Blijkt dat ik een bergketen over moet van 500 meter hoogte. Niet in een keer omhoog, maar ook nog eens met tussentijdse afdalingen. Loodzwaar dus. Dat zat dus niet in de originele route. Het is trouwens wel heel mooi. Genieten van de weg. Dat dan weer wel.
Ondertussen heb ik dus nog steeds niet ontbeten. En ik kom alsmaar geen winkeltjes of restaurantjes tegen. Ik eet het enige wat ik nog aan proviand heb op: een stuk of wat koekjes, een banaan, een sinaasappel en een yoghurtje. Zo heb ik in elk geval wat binnen.
Een aantal uren later in Figueras haal ik in een supermarkt wat proviand en eet een deel daarvan op relaxend op een bankje langs de weg.
Een paar kilometer verder hoor ik opeens een raar geluid en zie dat er weer een slinger in mijn achterwiel zit. Nee hè, weer een gebroken spaak.
Ik vrees dat dat mijn achilleshiel gaat worden. Ik denk dat ikzelf fysiek de tocht wel kan volbrengen, maar als het zo doorgaat mijn achterwiel mij in de steek gaat laten.
Wederom is er een zeer vriendelijke Spanjaard die mij naar de dichtstbijzijnde fietsenmaker helpt, die de spaak vakkundig vervangt.
Door alle oponthoud van vandaag kom ik minder ver dan gepland. Om een uur of zeven kom ik aan in Boadella, aan de voet van de Pyreneeën. Dit blijkt een heel klein dorpje en ik moet echt zoeken voor ik iets vind wat op een restaurantje lijkt. Ik vraag of hij iets weet om te overnachten en hij biedt aan om even mee te lopen naar het enige B&B in het dorpje.
Dat blijkt een zeer luxe voorziening te zijn. Een grote suite, eigenlijk de hele benedenverdieping van een historisch pand. Kosten: €70. Als ik aangeef dat mijn dagbudget eigenlijk €50 is, maakt de uitbaatster er €60 van. Nou ja, het is ook wel heel luxe. En met ontbijt.
Maar nu moet ik nog eten. Het enige restaurant is vandaag gesloten. Wel is er nog het tentje van de vriendelijk behulpzame man. Daar serveren ze ook wel wat te eten volgens de B&B mevrouw.
Dat pakt heel goed uit. De vrouw die achter de bar staat spreekt vrij goed Duits omdat ze jarenlang in Rosas in de horeca heeft gewerkt, waar het altijd wemelde van de Duitse toeristen.
Ze stelt voor mij een speciaal menu samen om mijn fietshonger te stillen: tomatensalade, patat, stokbrood, varkenslapjes en twee spiegeleieren. En o ja, een halve fles overheerlijk lokale wijn.
Echt smullen na weer een pittige dag fietsen. Een kop koffie toe. Kosten? €13. Geloof je toch niet?
We raken gezellig aan de praat en ze vraagt of ik nog een borreltje wil. Een soort grappa. We praten heel gezellig over de zin van het leven en het aards bestaan. Zij heeft ervoor gekozen om weg te gaan van de stress en de drukte en geniet nu van de rust in dit bergdorpje met zijn gemoedelijke bevolking.
Na een uurtje en twee grappa's verder ga ik er toch maar vandoor. Ik wil nog dit verslag maken en ook moet ik nog de tent uithangen, want die was niet goed droog vanmorgen en ik weet niet wanneer ik 'm weer op ga zetten.
Ik krijg nog een koffie bij de B&B en mag een borreltje, een soort port, uit de karaf op tafel nemen. Zo, nu heb ik wel weer genoeg gehad. Morgen moet er weer gefietst worden!
Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

4 Reacties

  1. Marianne:
    21 september 2016
    Wauw idd een heftig dagje!! Vind dat je zo'n luxe onderkomen dan ook echt wel verdient! Lekker van genieten!! Je doet het echt geweldig lieve papa! Xxx
  2. Jessy:
    21 september 2016
    Even genieten in een suite mag ook wel een keer zeker na zo'n dag.
  3. Gerrit:
    21 september 2016
    Jij maakt wat mee Arie. Ik ben vorig jaar 5 keer in Roses geweest en ook een paar keer in Fequeras. Ik ken de buurt daar. Heel veel sterkte en plezier. Soms valt het mee soms valt het tegen zie ik je verslagen. Sterkte en vooral veel plezier!
  4. Ruud:
    22 september 2016
    Je kent je eigen krachten niet met die spaken. Hopelijk houdt je wiel het een beetje vol. Gezellig de etentjes en een drankje er bij, dat zijn toch de hoogtepunten na een dag hard werken(fietsen).