Dag 19: St Gengoux-le-National-Pontallier-sur-Saône

Toch best goed geslapen in dat hotel. Dat dan weer wel. Het ontbijt is simpel met stokbrood, boter en jammetjes, maar wel een croissant erbij. De enige twee andere gasten eten haast niks. Als ik alles op heb krijg ik hun brood en jammetjes er ook bij. Dat eet ik bijna allemaal ook nog op. Dikke bak koffie en een glas jus erbij. Zo, nu kan ik weer een stukkie fietsen.
Het begin is nog een flink aantal kilometers voormalige spoorbaan. Dat loopt lekker, maximaal 2% klimmen of dalen , maar meest bijna vlak. Een mooi begin voor vandaag. Ik heb ruim 130 km voor de boeg volgens de planning tot Pontallier, dus daar gaat een aardige tijd in zitten.
In een dorpje onderweg koop ik bij de plaatselijke boulangier een Baguette.
Er volgt een mooi stuk route langs het Canal du Centre, met om de paar honderd meter een automatisch sluis. Op een gegeven moment zie ik een jacht met de naam "Meursault". Ik maak een foto en denk: "Het zal toch niet?". Want ik wist dat de route in de buurt kwam van de beroemde Bourgogne dorpjes, waaronder Meursault, maar (en nu worden er een paar jaloers) ik rijd er dus dwars doorheen!
Maar vlak daarvoor ontmoet ik eerst nog een stel ontzettend aardige Amerikanen uit Colorado. Ik zie ze onhandig bezig een selfie te maken met de wijnvelden op de achtergrond. Ik stop en bied aan om een foto voor ze te maken.
Er ontspint zich een heel leuk gesprek. Ik vertel over mijn fietsreis en zij zijn 2 weken in Frankrijk en hebben vandaag fietsen gehuurd en doen o.a. Meursault aan. Zij zegt dat ze eigenlijk niet van witte wijn houdt, alleen Meursault vindt ze wel lekker. Ik kan haar geen ongelijk geven.
Ze maken ook nog een paar foto's van mij en daarna vervolg ik mijn weg.
In Meursault kan ik het niet laten om bij een van de wijnhuizen te stoppen voor een kleine dégustation. Normaal zou ik ontevreden zijn over de kleine sampletjes, maar nu ik nog bijna 80 km moet (wil) fietsen, is het maar goed ook.
Ik maak nog even een klein ommetje om een kijkje te nemen op La Grappe d'Or, de camping waar we in 1994 twee weken hebben gestaan. Grappig, het ziet er nog bijna hetzelfde uit.
Na de wijndorpjes volgt een relatief saai stuk. Onderweg eet ik de baguette met ham en Munster die ik nog had.
Het venijn zit wederom in de staart. De laatste 20 km loopt grotendeels over een halfverhard pad door een groot bosgebied. Steeds maar omhoog en dan weer afdalen. Er lijkt geen eind aan te komen. Nog flink wat klimmen dus.
Opeens zie ik een grote groep zwijnen. Ik maak een paar foto's. Helaas niet zo scherp geworden.
Als ik Pontallier bereik begint het al te schemeren. Zaak om snel een onderkomen te zoeken. Het eerste wat ik zie is een bordje Camping. Ik volg dit maar en zet nog net voor het donker wordt mijn tentje op.
Omdat ik niet in het donker op de fiets wil om ergens te gaan eten, doe ik het maar met wat ik nog heb. Ik kook een pannetje rijst en doe er een blikje tonijn door. Smaakt best en ja, ik had wel een fles uitstekende wijn gescoord vandaag, dus dat maakt veel goed.