Dag 21: Rustdag Bains-les-Bains

Best lekker, zo'n dagje chillen hier. Bains-les-Bains is een soort Baden-Baden, een kuuroord voor (oudere) mensen met hartproblemen en reuma. Je kunt echter aan alles merken dat de glorietijd voor dit dorp voorbij is. Er staat veel leeg en volgens Christian kun je hier grote huizen kopen voor rond de €50.000. Alleen moet je hier wel willen wonen. Dit is de grootste plaats in de wijde omgeving en het heeft maar 1700 inwoners.
Ik eet tussen de middag Sauerkraut mit Wurst und Schinken van de plaatselijke traiteur, op advies van Christian en zijn vrouw. Zij eten het vandaag ook. Smaakt uitstekend. Dit is tenslotte de Elzas, dus 's lands wijs ...
De piano is zooo vals, zo erg heb ik het nog nooit meegemaakt. Daar is echt niet op te spelen. Dus geef ik dat maar snel op. Ik word er wel door geïnspireerd om eindelijk eens wat muziek te gaan luisteren. Dat heb ik tot nu toe de hele reis nog maar één keertje gedaan.
Verder lees ik wat in de zaterdagkranten en probeer eens een keer de Scrypto te maken van de NRC. Daar ben ik de vorige weken niet eens aan toegekomen!
Het regent trouwens met tussenpozen een groot deel van de dag, dus maar goed dat ik niet op de fiets zit vandaag.
Ik heb best trek in nog wat lekkere dingen, dus ga ik rond een uur of drie lopend naar de Intermarché een paar kilometer verderop. Zo, heb ik toch nog wat beweging vandaag.
Ik haal een mooi stuk faux filêt en ingrediënten om een heerlijke (veld-) salade te maken w.o. een avocado. Ook een lekker biertje (een grote fles Leffe) en een fles wijn. Ja, ik ga het ervan nemen.
Het slechte nieuws is, dat er volgens Christian in de verre omtrek geen fietsenmaker is en zowiezo dat al dat soort bedrijven op zaterdag (en uiteraard op zondag ook) gesloten zijn.
Ik heb weinig keus als ik verder wil, dan moet ik het erop wagen om morgen te gaan fietsen met die kapotte spaak en hopen dat er niet nog een knapt. En dan maandag proberen een fietsenmaker te vinden.
Als er wel nog een spaak knapt dan ben ik de Sjaak, zeker als dat in de middle of nowhere gebeurt. Nou ja, risico memen hoort erbij. In elk geval zorgen voor voldoende water en proviand. Daarom heb ik een blikje boontjes en een blikje corned beef gehaald. Ik heb nog rijst. Zo kan ik in elk geval eten maken onderweg.
Ik ga nog eens even goed naar het wiel kijken. Ik stel de spaken om de geknapte spaak heen nog wat nauwkeuriger bij, zodat de slag in het wiel bijna helemaal weg is. Dat zou de krachten op de andere spaken moeten minimaliseren en daarmee ook de kans op spaakbreuk. En nu maar duimen morgen.
Ik doe wel 1,5 uur over die grote fles Leffe, terwijl ik ondertussen nog wat lees in de NRC.
Tegen half acht begin ik aan het voorbereiden van de maaltijd. De faux filet is echt heerlijk en de sla is ook prima gelukt. Wel een grote bak, maar die maak ik wel soldaat. Wat stokbrood erbij en een glaasje wijn. Ik laat het me goed smaken.
Vanavond maar op tijd naar bed en dan morgen na het ontbijt weer op pad. Op hoop van zegen..