Dag 3: barracas-cedrillas

Het eerste gedeelte tot Teruel gaat voorspoedig. Het spoorwegtraject kent geen steile stukken. Steeds een of twee procent en dan weer een heel stuk vlak of lichte daling. Soms ga ik dik 30 km. Dat schiet lekker op.
Maar dan komt het. Vanaf Teruel gaat het omhoog. Constant 5% of meer. En dat is met die bepakking geen lolletje. Toch wel wat anders dan de Posbank. Op het laatst wordt het te zwaar en ga ik maar een stuk lopen.
Na een paar km. stopt iemand die in het Engels vraagt of ik hulp nodig heb. Ik overwin mijn trots en zeg dat zijn hulp zeer welkom is. Hij helpt met het inladen van fiets en bepakking en rijdt mij de laatste 10 km naar Cedrillas. De klim is nog 2 km. De rest is afdaling. Ik had het dus bijna gered. Maar ik ben blij met de hulp.
Hij heet Peter, een Engelsman die in Spanje woont en werkt. Hij is zelf ook fietser en kan zich goed inleven in mijn situatie.
Peter helpt ook nog even bij het inchecken in het hotel Casa Ramiro. €30 voor een nacht en je kunt er ook eten.
Dat smaakt prima. Pasta vooraf en kip met sla en tomaat. Ijs toe. Dat gaat er goed in.
Ik lig vroeg in bed en lees nog wat.
Morgen wellicht een rustdag of een kort traject. Hangt ook van het weer af.

Vanavond regent het behoorlijk en voor morgen overdag wordt ook regen voorspeld.